Fizjoterapia uroginekologiczna

Fizjoterapia uroginekologiczna jest gałęzią fizjoterapii zajmującą się przywracaniem sprawności w obrębie miednicy mniejszej. Narządy miednicy jak cewka i pęcherz moczowy, pochwa, macica z jajnikami, odbytnica są stabilnie utrzymywane dzięki mięśniom dna miednicy oraz powięziom, na których narządy te spoczywają niczym na hamaku. Uroginekologia patrzy na ten kompleks narządów oraz mięśni w całości, a rehabilitacja uroginekologiczna ma na celu przywrócenie równowagi i balansu napięciowego tych struktur.

W fizjoterapii uroginekogolicznej stosuje się głównie techniki terapii manualnej prowadzonej per vaginum (przez pochwowo) czy per rectum (przez odbytniczo).

Do najczęstszych dolegliwości pochodzących z miednicy zalicza się:

• nietrzymanie moczu,
• obniżenie narządów miednicy mniejszej,
• bolesne menstruacje,
• bolesne współżycie seksualne,
• przewlekły ból w okolicy miednicy, np. spowodowany endometriozą .

Coraz częściej zdarza się, że przychodzą kobiety, które słyszały o takiej terapii i mają chęć, aby profilaktycznie zbadać wydolność mięśni dna miednicy, nauczyć odpowiedniego skurczu oraz rozluźnienia tych mięśni.

Fizjoterapia uroginekologiczna powinna być nieodłącznym elementem po zabiegach w obrębie miednicy, wykonywanych przez pochwowo czy laparoskopowo w celu zapobiegania zrostów po operacji, czy jak najdłuższym utrzymaniu efektu operacji.

Ciąża oraz poród predysponują do osłabienia/nadmiernego rozciągnięcia mięśni dna miednicy. Polecamy, więc każdej kobiecie badanie uroginekologiczne po okresie połogu. Należy tu także wspomnieć, że każda blizna na ciele powinna być poddana mobilizacji, aby skóra w tym miejscu była podobnie przesuwalna jak w innych partiach ciała, także ta po cesarskim cięciu czy episiotomii (nacięciu krocza).